خدمات تخصصی گیربکس اتومات جواد عشقی

توربین گیربکس اتوماتیک چیست!

امروزه سیستم‌های انتقال قدرت نقش کلیدی در عملکرد و کارایی خودرو ایفا می‌کنند. یکی از اجزای حیاتی در این سیستم‌ها، توربین گیربکس اتوماتیک است که به‌عنوان پلی بین موتور و گیربکس عمل می‌کند. این قطعه با استفاده از اصول مهندسی هیدرودینامیک، وظیفه انتقال روان و کارآمد نیرو را بر عهده دارد و تجربه رانندگی نرم و بدون وقفه‌ای را فراهم می‌کند.
توربین گیربکس اتوماتیک یکی از اجزای اصلی در سیستم انتقال قدرت اتوماتیک خودرو است که وظیفه انتقال نیرو بین موتور و گیربکس را بر عهده دارد. این قطعه با استفاده از اصول هیدرودینامیک، نیروی مکانیکی تولیدشده توسط موتور را به گیربکس انتقال می‌دهد. برخلاف سیستم‌های دستی که نیاز به دخالت راننده دارند، توربین گیربکس اتوماتیک به‌صورت خودکار عمل می‌کند و راندمان بالاتری در مصرف سوخت ارائه می‌دهد.

توربین گیربکس اتوماتیک در تعامل با سه بخش اصلی (پمپ، توربین و استاتور) کار می‌کند. فرآیند کلی عملکرد به این صورت است:

نیروی موتور باعث چرخش پمپ می‌شود.
پمپ، روغن گیربکس را با فشار به سمت توربین هدایت می‌کند.
جریان روغن به پره‌های توربین برخورد کرده و آن را به حرکت درمی‌آورد.
استاتور، جهت جریان روغن را بهینه کرده و مانع از هدررفت انرژی می‌شود.

این فرآیند به گونه‌ای طراحی شده است که تغییرات سرعت موتور به‌صورت یکنواخت به گیربکس انتقال یابد.

توربین‌های مورد استفاده در گیربکس‌های اتوماتیک بر اساس طراحی و کاربردشان به چند نوع مختلف تقسیم می‌شوند. این تنوع به دلیل نیازهای مختلف خودروها و الزامات عملکردی آن‌ها ایجاد شده است. در ادامه، انواع اصلی توربین‌های گیربکس اتوماتیک معرفی و بررسی شده‌اند:
۱. توربین تک‌مرحله‌ای (Single-Stage Turbine)

این نوع توربین ساده‌ترین طراحی را دارد و بیشتر در خودروهای سبک و ارزان‌قیمت استفاده می‌شود.

ویژگی‌ها:
طراحی ساده با تعداد کم پره‌ها.
مناسب برای خودروهایی که نیاز به گشتاور بالا ندارند.
مزایا:
هزینه تولید و تعمیر پایین.
عملکرد پایدار در سرعت‌های پایین و متوسط.
معایب:
راندمان کمتر در سرعت‌های بالا.

۲. توربین چندمرحله‌ای (Multi-Stage Turbine)

این نوع توربین برای انتقال گشتاور بیشتر و بهینه‌تر طراحی شده است.

ویژگی‌ها:
شامل چندین مجموعه پره است که به‌صورت مرحله‌ای نیرو را انتقال می‌دهند.
مناسب برای خودروهای سنگین یا خودروهای مسابقه‌ای.
مزایا:
انتقال یکنواخت نیرو در سرعت‌های مختلف.
راندمان بالا در شرایط بار سنگین.
معایب:
پیچیدگی بیشتر در طراحی و تعمیر.
هزینه بالاتر تولید.

۳. توربین با استاتور متحرک (Variable Stator Turbine)

در این نوع توربین، استاتور به‌صورت متحرک طراحی شده و می‌تواند بسته به شرایط رانندگی، جریان روغن را بهینه کند.

ویژگی‌ها:
کنترل دقیق جریان روغن.
استفاده در خودروهای پیشرفته و لوکس.
مزایا:
افزایش راندمان.
مصرف سوخت بهینه‌تر.
معایب:
نیاز به سیستم‌های الکترونیکی پیشرفته.
هزینه تعمیر و نگهداری بالا.

تعمیرگاه گیربکس اتوماتیک
۴. توربین کوپلینگ هیدرولیکی (Hydraulic Coupling Turbine)

این نوع توربین برای خودروهایی طراحی شده است که نیاز به کاهش لرزش و انتقال نرم قدرت دارند.

ویژگی‌ها:
ترکیبی از پمپ و توربین که به‌وسیله روغن به هم متصل شده‌اند.
انتقال نیروی نرم و بدون لرزش.
مزایا:
کاهش فشار بر اجزای داخلی.
افزایش طول عمر سیستم انتقال قدرت.
معایب:
محدودیت در انتقال گشتاور بالا.

۵. توربین با کنترل الکترونیکی (Electronically Controlled Turbine)

این نوع توربین از سنسورها و سیستم‌های الکترونیکی برای تنظیم عملکرد استفاده می‌کند.

ویژگی‌ها:
دارای سنسورهایی برای کنترل جریان روغن و سرعت توربین.
مناسب برای خودروهای هیبریدی و پیشرفته.
مزایا:
تنظیم دقیق نیروی خروجی.
بهینه‌سازی مصرف سوخت و کاهش آلایندگی.
معایب:
پیچیدگی بیشتر در عیب‌یابی.
هزینه بالای تولید و تعمیر.

۶. توربین قفل‌شونده (Lock-Up Turbine)

این توربین دارای مکانیزمی است که در شرایط خاص، توربین را به‌طور مستقیم به شفت متصل می‌کند و لغزش را به حداقل می‌رساند.

ویژگی‌ها:
معمولاً در خودروهای مدرن استفاده می‌شود.
انتقال مستقیم نیرو به گیربکس بدون هدررفت.
مزایا:
کاهش مصرف سوخت در سرعت‌های بالا.
کاهش گرمای تولیدشده در سیستم.
معایب:
طراحی پیچیده‌تر.
حساسیت به کیفیت روغن.